Γράφτηκε από τον Βασίλης Μπακόπουλος
«Ηττήθηκε το κόμμα, όχι οι ιδέες μας» δηλώνει στην «Ε» η Μαρία Γιαννακάκη, μέλος της Ε.Ε. της Δημοκρατικής Αριστεράς, που από χθες βρίσκεται στη Μεσσηνία, μετέχοντας σε ένα διήμερο συναντήσεων μελών και φίλων του κόμματος, σε Καλαμάτα και Πύλο, εν όψει του 4ου συνεδρίου της ΔΗΜΑΡ, στις αρχές Ιουνίου.
Η Μ. Γιαννακάκη, παράλληλα, επισημαίνει ότι προέχει «ο καθορισμός του πολιτικού στίγματος της ΔΗΜΑΡ, να κάνει σαφέστατο το για ποιο σχέδιο δουλεύει», τονίζοντας την ίδια στιγμή ότι αν και «οι συνεργασίες είναι στον σκληρό πυρήνα της πολιτικής της ανανεωτικής Αριστεράς και των ιδεών της, δεν είναι αυτοσκοπός»
– Πρόσφατα ο Φώτης Κουβέλης είπε ότι “οι προγραμματικές μας θέσεις είχαν μεγαλύτερη αξία από την εκλογική μας καταγραφή”. Εσείς από την πλευρά σας, ανακοινώνοντας την υποψηφιότητά σας για πρόεδρος του κόμματος, υποστηρίζετε ότι “η ΔΗΜΑΡ έχει χάσει το πολιτικό της στίγμα”. Συνιστά αυτό ενδεχόμενη διαφωνία ή διαφοροποίηση σε σχέση με τις θέσεις του απερχόμενου προέδρου;
«Η υποψηφιότητά μου δεν έχει να κάνει, σε καμία περίπτωση, με αντίθεσή μου στον Φώτη Κουβέλη, ο οποίος αμέσως μετά τις εκλογές δήλωσε ότι δεν επιθυμεί να είναι εκ νέου υποψήφιος πρόεδρος και παρέμεινε στο κόμμα ως εγγυητής της ενότητάς του, προκειμένου να το οδηγήσει συγκροτημένο στο συνέδριο.
Αλλά είμαι πολύ κοντά και σε αυτό που είπε ο πρόεδρος, λέγοντας ότι η ιστορικότητα και οι ιδέες του χώρου της ανανεωτικής Αριστεράς είναι χρήσιμες στην κοινωνία και ότι ηττήθηκε το κόμμα, όχι οι ιδέες μας. Ουσιαστικά λέμε με άλλα λόγια το ίδιο πράγμα».
– Γιατί αναφέρετε ότι οι συνεργασίες δεν είναι αυτοσκοπός;
«Οι συνεργασίες είναι στο σκληρό πυρήνα της πολιτικής της ανανεωτικής Αριστεράς και των ιδεών της, αλλά δεν είναι αυτοσκοπός. Αυτό που χρειάζεται αυτή τη στιγμή η ΔΗΜΑΡ είναι να δυναμώσει, να ενισχυθεί, να ανασυγκροτηθεί οργανωτικά, προκειμένου να είναι χρήσιμη στην ελληνική κοινωνία και στο ελληνικό πολιτικό σύστημα. Διαφορετικά, το μόνο που εξυπηρετεί είναι την αυτοαναφορικότητα και μετατρεπόμαστε σε μια δράκα παραγόντων που απλώς αναζητεί ρόλο».
– Η κυβέρνηση προχώρησε σε πράξη νομοθετικού περιεχομένου (ΠΝΠ) για τα αποθεματικά της αυτοδιοίκησης και άλλων φορέων, παρ’ όλο που ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά κατήγγειλε αυτή την πρακτική. Ενστερνίζεστε την άποψη ότι η ΠΝΠ προκλήθηκε επειδή υπήρξε έκτακτη ανάγκη;
«Είχα τη δυνατότητα να τοποθετηθώ στο συγκεκριμένο ζήτημα και με την ιδιότητά μου ως επικεφαλής παράταξης στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής. Οι ΠΝΠ είναι εντελώς έξω από τη λογική μιας αριστερής κυβέρνησης και από την άλλη μεριά, αυτό που δηλώνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – Ανεξάρτητων Ελλήνων, ότι η προηγούμενη κυβέρνηση είχε εκδώσει περίπου 30 ΠΝΠ, δεν μπορεί να αποτελέσει δικαιολογία και άλλοθι για μια αριστερή κυβέρνηση. Με την έννοια ότι οι ΠΝΠ είναι σύμφωνες με την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και δεν συνάδουν με την πολιτική της Αριστεράς. Επίσης, το έκτακτο της κατάστασης -γιατί η ΠΝΠ, βάσει του Συντάγματος, έρχεται να ρυθμίσει μια έκτακτη κατάσταση- έχει δύο προβλήματα. Το πρώτο είναι ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για έκτακτη κατάσταση με αναδρομικότητα, γιατί η συγκεκριμένη ΠΝΠ έχει αναδρομικό χαρακτήρα. Το δεύτερο είναι ότι η Βουλή ήταν ανοιχτή, θα μπορούσε κάλλιστα να νομοθετήσει».
– Η ΔΗΜΑΡ, όπως περιγράφηκε τουλάχιστον από τον Φ. Κουβέλη, είναι αντίθετη στη λογική της ρήξης με τους Ευρωπαίους εταίρους. Εστιάζει δηλαδή στην επαναδιαπραγμάτευση του χρέους;
«Δεν είναι τωρινό αυτό, εμείς αυτό -την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους- το λέμε από το 2010, από τη δημιουργία της Δημοκρατικής Αριστεράς και ήταν μέσα και στις προγραμματικές θέσεις σύγκλισης για τη δημιουργία της τρικομματικής κυβέρνησης το 2012».
– Εκτιμάτε, επομένως, ότι στην τακτική της επαναδιαπραγμάτευσης, η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει μεταχειριστεί όσα μπορούσε ενδεχομένως να μεταχειριστεί για να την επιτύχει, δεν έχει αναδείξει επαρκώς την οξύτητα του προβλήματος στην ελληνική κοινωνία προκειμένου να πείσει τους εταίρους μας;
«Υπάρχουν μια σειρά από πράγματα στους 3 μήνες διακυβέρνησης από τη σημερινή κυβέρνηση. Για πρώτη φορά το ζήτημα πολιτικοποιήθηκε, μπήκε δηλαδή σε πολιτικές διαστάσεις και όχι μόνο οικονομικές -ή οικονομίστικες, αν μου επιτρέπετε. Αυτό είναι το ένα. Το δεύτερο είναι ότι έγινε μια διαπραγμάτευση και μια συμφωνία στις 20 Φεβρουαρίου. Η κυβέρνηση οφείλει αυτή τη συμφωνία να την εφαρμόσει, προκειμένου να υπάρξει η απαιτούμενη ρευστότητα. Κάνει πολύ καλά η κυβέρνηση που επιμένει λέγοντας όχι στις μειώσεις των μισθών, των συντάξεων, στην απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων… Θυμίζω ότι τα εργασιακά ήταν ο λόγος για τον οποίον, αν και ήμασταν τότε κυβερνητικοί εταίροι, δεν είχαμε ψηφίσει το μεσοπρόθεσμο το Νοέμβριο του 2012. Από την άλλη μεριά, όμως, πρέπει να γίνει ο πολιτικός αυτός διάλογος που θα καταλήξει σε μια συμφωνία και στην απαιτούμενη ρευστότητα.
Και το μεγάλο ζήτημα -κι εγώ θα επιμείνω σε αυτό- είναι το σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Γιατί ό,τι και να κάνουμε, το πρόβλημά μας είναι ότι η χώρα μας δεν παράγει. Και βέβαια, πρέπει να προχωρήσουμε σε ένα συγκροτημένο σχέδιο αναδιαπραγμάτευσης του χρέους, γιατί το χρέος δεν είναι βιώσιμο».
– Τι περιμένει η ΔΗΜΑΡ και ο κόσμος της από το συνέδριο του Ιουνίου;
«Μέσω της υποψηφιότητάς μου για τη θέση του επικεφαλής -δεν θα μου άρεσε η λέξη πρόεδρος στην κατάσταση που βρίσκεται αυτή τη στιγμή το κόμμα, πιστεύω ότι η πιο σωστή λέξη είναι »επικεφαλής», ένας primus inter pares / πρώτος μεταξύ ίσων, ο οποίος θα έλθει να εφαρμόσει τις αποφάσεις του συνεδρίου και των συλλογικών οργάνων. Αυτό που εγώ τουλάχιστον θέλω να προβάλω, λοιπόν, μέσα από την υποψηφιότητά μου είναι, πρώτον ο καθορισμός του πολιτικού στίγματος της ΔΗΜΑΡ: Οπως το αναφέρει και ο τίτλος της, είναι δημοκρατική και είναι Αριστερά. Σαφώς πρέπει να συνομιλεί με τους όμορους χώρους, αλλά οι συνεργασίες, όπως είπα και προηγουμένως, δεν μπορούν ποτέ να είναι αυτοσκοπός, γιατί στη ζωή και στην πολιτική πρέπει να ξέρεις ποιος είσαι για να αναζητήσεις παρέες. Οι εκλογικές συμμαχίες, αν και εφ’ όσον υπάρξουν, θα έλθουν σε έναν μελλοντικό χρόνο. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό η ΔΗΜΑΡ να κάνει σαφέστατο το για ποιο σχέδιο δουλεύει. Είναι αυτό στο οποίο, στο παρελθόν, δώσαμε την εντύπωση ότι παλαντζάρουμε, ότι δεν είμαστε πάρα πολύ σαφείς, ότι μια κλείναμε το μάτι δεξιά και μια αριστερά. Ομως, το έχω πει και από το βήμα της Βουλής, όποιος κλείνει το ένα μάτι δεξιά και το άλλο αριστερά, πάει ίσα στον γκρεμό.
Via : www.eleftheriaonline.gr