Του Κωνσταντινου Ζουλα
«Πολλοί θέλουν να πιστεύουν ότι η πρόσφατη αποπομπή του Οδυσσέα Βουδούρη και του Πάρη Μουτσινά ήταν η τελευταία πράξη του ξεκαθαρίσματος στη ΔΗΜΑΡ. Εγώ πάλι εκτιμώ, ότι επειδή ακριβώς εξέλιπαν οι οφθαλμοφανείς πολιτικές μας παραφωνίες, τώρα θα δοκιμαστεί η πραγματική ιδεολογική διχοστασία μας. Διότι αν υπάρχουν μισοί που πιστεύουν ότι η σημερινή κυβέρνηση μπορεί όντως να βγάλει τη χώρα από την κρίση, άλλοι τόσοι θεωρώ ότι ενδόμυχα θα ήθελαν να δοκιμάσουν το πείραμα συγκυβέρνησης με τον ΣΥΡΙΖΑ»…
Η πολύ ενδιαφέρουσα πολιτική «εξομολόγηση» βουλευτή της ΔΗΜΑΡ έγινε στο περιθώριο της μαραθώνιας συνεδρίασης της Πέμπτης στη Βουλή. Κι είναι ενδεικτική του πόσο εύθραυστες παραμένουν οι ισορροπίες στο κόμμα του κ. Φώτη Κουβέλη, ασχέτως αν οι στενοί του συνεργάτες επιμένουν να υποβαθμίζουν τις ενδοκομματικές τους τριβές όταν αυτές δημοσιοποιούνται. Η αλήθεια, ωστόσο, είναι μάλλον διαφορετική από αυτήν που θέλει να εμφανίζει το επιτελείο του κ. Κουβέλη. Και τα γεγονότα αυτής της εβδομάδας απλώς την επιβεβαίωσαν.
Δεν είναι μόνον ότι ήδη από την Πέμπτη επιχειρήθηκε μια μίνι ανταρσία από αρκετά στελέχη που καταλόγισαν στον κ. Κουβέλη ότι η διαδικασία στην οποία είχε συμφωνήσει (τρεις κάλπες για τις τρεις κομματικές προτάσεις) συνιστούσε απαξίωση του κοινοβουλευτισμού διότι παραβίαζε τη μυστικότητα της ψήφου. Ούτε ότι χρειάστηκε να συγκληθεί εκτάκτως η Κοινοβουλευτική Ομάδα για να παρασχεθούν προεδρικές διαβεβαιώσεις ότι οι βουλευτές είχαν κάθε δικαίωμα να ψηφίσουν σε όποια κάλπη επιθυμούν (και ότι δεν θα ταυτισθούν με τους «νομοταγείς Πασόκους» στους οποίους δεν επετράπη καν να αγγίξουν την κάλπη του κ. Βενιζέλου).
Το νέο πρόβλημα της ΔΗΜΑΡ άρχισε να αναδεικνύεται ακριβώς μετά την ψήφιση του τελευταίου Mνημονίου, δηλαδή αφότου άρχισε η κατάθεση στη Βουλή των εφαρμοστικών του νόμων. Πολλοί βουλευτές όχι μόνον ομολογούν πια πως πειθαναγκάζονται να στηρίζουν αποφάσεις τις οποίες δεν πιστεύουν, αλλά καταγγέλλουν κάτι ακόμη σοβαρότερο: ότι κάποιες πρόσφατες επιλογές των υπουργών της Ν.Δ. δεν είχαν καμία σχέση με τις επιταγές της τρόικας, και ότι -ακόμη χειρότερα- εξυπηρετούν πολιτικές ή και συμφέροντα τα οποία ουδόλως αρμόζουν στις αρχές της Αριστεράς. Επικαλούνται, μεταξύ άλλων, την απροειδοποίητη απόσυρση του φόρου για τα γιοτ με τη νεφελώδη υπόσχεση ότι θα αντικατασταθεί με ένα άλλο τέλος ή και την επιλογή του υπουργείου Παιδείας να χαμηλώσει τον πήχυ προδιαγραφών και λειτουργίας των Κολεγίων, πίσω από την οποία βουλευτές του κ. Κουβέλη πιστεύουν ακράδαντα ότι βρίσκεται γαλάζιος επιχειρηματίας!
Σημειωτέον δε ότι το βεβαρημένο κλίμα εντείνουν και οι προβληματικές σχέσεις μεταξύ κόμματος και Κοινοβουλευτικής Ομάδας, αλλά και μια άτυπη διάσπαση των βουλευτών σε δύο ομάδες. Σε αυτούς που θεωρείται ότι απολαμβάνουν την εύνοια του περιβάλλοντος Κουβέλη και σε μια δεύτερη που σπανίως επιλέγεται κεντρικά να εκπροσωπήσει το κόμμα στα ΜΜΕ και στις σοβαρές συνεδριάσεις. Με συνέπεια να μην αποφεύγονται πια και σοβαρές ρήξεις μεταξύ κορυφαίων στελεχών. Οπως η πρόσφατη (δεν είδε το φως της δημοσιότητας) μεταξύ του κ. Σπ. Λυκούδη και του Γ. Πανούση, όταν ο τελευταίος πληροφορήθηκε πως -παρότι είχε συμφωνηθεί- δεν θα ήταν τελικά εκείνος ο εισηγητής της ΔΗΜΑΡ στη συνεδρίαση της Πέμπτης γιατί «κάποιοι» επέλεξαν στη θέση του τον κ. Βασ. Οικονόμου.
Όλα αυτά θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι συμβαίνουν στα κόμματα. Πόσω μάλλον σε αυτά της εξουσίας, η οποία είθισται να ευνοεί τις προσωπικές διενέξεις. Οπως τονίστηκε, ωστόσο, το πραγματικό πρόβλημα στη ΔΗΜΑΡ είναι μάλλον σοβαρότερο καθώς σχετίζεται με τον ίδιο τον προσανατολισμό της. Αυτό άλλωστε υπονοούσε και η προλογική εκμυστήρευση του βουλευτή της. Οτι τώρα που επετεύχθη ο διακηρυγμένος λόγος της σύμπραξής της με τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ -η διασφάλιση της χώρας εντός Eυρωζώνης- θα καταδειχθεί αν η ΔΗΜΑΡ μπορεί όντως να επηρεάσει με ευδιάκριτο τρόπο τις κυβερνητικές αποφάσεις ή αν θα συνεχίσει με τα… «παρών» και τις επιμέρους διαφωνίες της, τακτική που προφανώς δεν μπορεί να μακροημερεύσει…
Via : news.kathimerini.gr
