του Νίκου Χαραλαμπίδη
Κάθε καλοκαίρι με τα μελτέμια αναζητούμε ύποπτους και υπεύθυνους εμπρησμών. Αναζητούμε τι κρύβεται πίσω από αυτά τα «τέρατα» που καίνε τα δάση μας. Αναρωτιόμαστε αν είναι απλώς ασυνείδητοι ή φτωχοδιάβολοι ή βαλτοί για να μετατραπούν σε αγροτεμάχια (και αργότερα σε μεζονέτες) τα τελευταία δάση. Ή μήπως είναι ακριβώς το αντίθετο; Μήπως οι τύποι αυτοί συμβάλλουν στην ανάπτυξη αφού -με τον δικό τους τρόπο- καθαρίζουν τα οικόπεδα από τα δένδρα που ξεφυτρώνουν ανεξέλεγκτα και εμποδίζουν την οικοδομή;
Κάθε καλοκαίρι με τα μελτέμια, ξεκινούν οι συζητήσεις για τα Canadair, για τους εποχικούς δασοπυροσβέστες, για τους μειωμένους προϋπολογισμούς των δήμων… Οι ηρωικές προσπάθειες πιλότων και πυροσβεστών (επαγγελματιών και εθελοντών) καλούνται να καλύψουν τα τεράστια κενά στην πρόληψη. Στο όνομα της οικονομικής κρίσης καταλήγουμε να έχουμε τον πιο ακριβό και αναποτελεσματικό τρόπο αντιμετώπισης των πυρκαγιών (αυτόν της καταστολής).
Κάθε καλοκαίρι περίπου τα ίδια λάθη, οι ίδιες ελλείψεις, οι ίδιες δηλώσεις, η ίδια κοινωνική θλίψη και οργή. Τα δάση μας καίγονται και οι αρμόδιοι ανακοινώνουν ότι όλα βαίνουν καλώς, ο μηχανισμός λειτούργησε άψογα, για όλα φταίει ο «στρατηγός άνεμος», τα ίδια τα πεύκα, οι εμπρηστές οι οποίοι θα διωχθούν ανελέητα. Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης αποδίδει το 50% των πυρκαγιών σε εμπρησμούς!
Όμως, το πιο πολύτιμο κεφάλαιο της χώρας καταστρέφεται με κρατική παρότρυνση. Πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί η επιμονή σειράς Υπουργών Περιβάλλοντος να εξαγγέλλουν τη νομιμοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων αυθαίρετων κατοικιών; Θυμηθείτε ότι η «τακτοποίηση» των αυθαιρέτων ξεκίνησε πριν από την κρίση! Από τότε επισημαίναμε ότι η νομιμοποίηση απλώς οδηγεί στην επόμενη γενιά αυθαιρέτων, αφού το μήνυμα προς την κοινωνία είναι ότι η παρανομία και η υποβάθμιση του περιβάλλοντος είναι ανεκτή και πιο φθηνή από την εφαρμογή του νόμου.
Κάθε καλοκαίρι με τα μελτέμια, αναζητούμε τους ανεύθυνους και εγκληματίες που καίνε τα δάση μας, αλλά δεν αναθεματίζουμε τους υπουργούς που είτε στο όνομα του ρεαλισμού, είτε στο όνομα της ανάγκης εσόδων για το δημόσιο, ανακοίνωναν νέες νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων. Δεν αναθεματίζουμε τους «ηθικούς αυτουργούς» που στρώνουν το έδαφος αναδεικνύοντας επιχειρηματικές ευκαιρίες για τον κάθε εμπρηστή και οικοπεδοφάγο. Έχουν ονόματα αυτοί οι κύριοι. Καλό είναι να μην τα ξεχνάμε. Καλό είναι να τους θυμηθούμε και την επόμενη φορά που θα έρθουν να μας μιλήσουν για τα έργα και τις ημέρες τους στην προστασία του περιβάλλοντος.
Υ.Γ.: Και, φυσικά, στον κατάλογο των υπουργών «προστασίας του περιβάλλοντος» αξίζει να προσθέσουμε την ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία του 2011 (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ) που στήριξε με την ψήφο της τη νομιμοποίηση της παράνομης δόμησης ανά την επικράτεια. Δεν τους ξεχνάμε!
*Ο Νίκος Χαραλαμπίδης είναι διευθυντής του ελληνικού γραφείου της Greenpeace.
Via : www.protagon.gr