του Κώστα Γιαννακίδη
Σε ολόκληρη την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα υπάρχουν μόλις δύο αριθμοί: το 23% του ΦΠΑ στην εστίαση και το 30% «καπέλο» στην τιμή του φυσικού αερίου. Μέχρι εκεί. Θα πείτε ότι στο συνέδριο ενός κόμματος τα συνθήματα πρέπει πάντα να είναι περισσότερα από τους αριθμούς. Όμως μία χώρα υποφέρει επειδή δεν βγαίνουν τα νούμερα.
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν εξήγησε πώς ο ΣΥΡΙΖΑ θα βγάλει τη χώρα από την κρίση, αποκαθιστώντας το βιοτικό επίπεδο των πολιτών και την κοινωνική συνοχή. Έδειξε τον προορισμό, αλλά δεν περιέγραψε τη διαδρομή. Χάραξε το περίγραμμα, αλλά απέφυγε την ουσία. Είπε, ας πούμε, ότι με την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα αλλάξουν τα πάντα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Δεν εξήγησε πώς ακριβώς θα συμβεί αυτό. Ναι, με διαγραφή χρέους και διακοπή πληρωμής τόκων. Με μία λεπτομέρεια: όλα αυτά απαιτούν τη συναίνεση των δανειστών μας.
Ήταν μία εξαιρετική ομιλία για άλλο χώρο και άλλη δεκαετία. Σε πλατεία των ’80ς θα ανέβαινε πιο ψηλά και από χειροκρότημα. Σήμερα, όμως; Ο ΣΥΡΙΖΑ καβάλησε με επιτυχία το κύμα που σηκώνει η λαϊκή οργή. Όμως αυτή η οργή ταΐστηκε από τα μεγάλα λόγια, τις κούφιες υποσχέσεις και τα συνθήματα που αντέχουν όσο το κύμα στον βράχο
