Συντάκτης: Σάββας Γ. Ρομπόλης*, Βασίλειος Γ. Μπέτσης**
O κοινός παρονομαστής των ασκούμενων πολιτικών ήταν η επιδείνωση των όρων και των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης, με αποτέλεσμα το σταδιακό, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ξεφλούδισμα των συντάξεων.
Παρ’ όλα αυτά όμως, ο διακηρυγμένος στόχος της μακροχρόνιας βιωσιμότητας του συστήματος (κατ’ ευφημισμόν) κοινωνικής ασφάλισης, όπως προκύπτει εκ του αποτελέσματος, δεν επιτυγχάνεται, γιατί ο πραγματικός στόχος των ασκούμενων πολιτικών ήταν εισπρακτικός, ταμειακός και βραχυχρόνιος και όχι δομικός, μακροχρόνιος, βιώσιμος οικονομικά, ισορροπημένος αναλογιστικά και αποτελεσματικός κοινωνικά.
Το αποτέλεσμα των αντιφατικών και δυσμενών εξελίξεων και πολιτικών κοινωνικής προστασίας ήταν να οδηγηθεί το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης (ΣΚΑ) στη χώρα μας, στις αρχές της τρέχουσας δεκαετίας, σε κρίσιμη φάση, την οποία στο πλαίσιο των Μνημονίων κλήθηκαν ατυχώς και χωρίς την ύπαρξη ενιαίας ευρωπαϊκής πολιτικής κοινωνικής προστασίας να επιλύσουν οι δανειστές με τον πιο ακατάλληλο (τεχνικά, πολιτικά, κοινωνικά) τρόπο.
Μάλιστα επιβεβαίωση αυτής της παρατήρησης αποτελεί η σημερινή σκληρή πραγματικότητα του ΣΚΑ, των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων, οι οποίοι, παρά τις έντεκα μειώσεις (45%) που έχουν υποστεί (2010-2015) στις συντάξεις τους, δοκιμάζονται σοβαρά και ανησυχητικά για τη δυνατότητα εκπλήρωσης από το ΣΚΑ των στοιχειωδών, πλέον, υποχρεώσεών του, κατά τα αμέσως επόμενα χρόνια.
Ομως, οι δυσμενείς αυτές συνθήκες επιβάλλουν την ανακοπή της πεπατημένης οδού περαιτέρω μείωσης των συντάξεων καθώς και τη δημιουργία μιας δυναμικής ενεργοποίησης των πολιτικών, κοινωνικών και επιστημονικών δυνάμεων της χώρας μας για τη συγκρότηση ενός ρεύματος σκέψης και πολιτικής για την αναγκαιότητα μιας ολιστικής, θεσμικής, ουσιαστικής (όχι ταμειακής) ανασύστασης του ΣΚΑ, σε αντίθεση με τις απόψεις και τις ασκούμενες πολιτικές, οι οποίες, συνεπικουρούμενες από τις επιπτώσεις της ύφεσης και την παρατεταμένη υψηλή ανεργία, έδωσαν την προ-χαριστική βολή στην κοινωνική ασφάλιση της χώρας μας.
Η ουσιαστική και βέβαιη οικονομικά και κοινωνικά προοπτική του ΣΚΑ στη χώρα μας από το 2015 μέχρι το 2050 αναδεικνύει, εκτός των άλλων, ότι η οικονομικά βιώσιμη και κοινωνικά αποτελεσματική εξέλιξή του βασίζεται στην εξασφάλιση τεσσάρων καθοριστικών για το μέλλον του παραμέτρων: δηλαδή την αύξηση του ΑΕΠ, την αύξηση της απασχόλησης, τη δημογραφική ανανέωση του πληθυσμού και την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, οι οποίες παράμετροι ελλείπουν και με τη συμβολή των πολιτικών λιτότητας και της πολιτικής της εσωτερικής υποτίμησης ανησυχητικά κατά τη σημερινή περίοδο στην Ελλάδα.
* ομότιμου καθηγητή Παντείου Πανεπιστημίου
** υποψήφιου διδάκτορος Παντείου Πανεπιστημίου
Via : www.efsyn.gr
