του Γιάννη Παντελάκη
H Ένωση Γερμανών δημοσιογράφων έκανε κάτι ενδεχομένως αυτονόητο για τη χώρα τους, αλλά όχι και για τη δική μας. Αντέδρασε στον λαϊκισμό μιας χυδαίας φυλλάδας, της Bild, η οποία με πρωτοσέλιδο τίτλο «Όχι άλλα δισεκατομμύρια στους άπληστους Έλληνες» καλούσε τους αναγνώστες και τους επισκέπτες του ειδησεογραφικό της portal υπέρ του «όχι» εν όψει της ψηφοφορίας που θα γίνει στο Γερμανικό κοινοβούλιο για την έγκριση ή όχι παράτασης του ελληνικού προγράμματος.
Το πιο ακραίο είναι ότι ζητάει από τους αναγνώστες της να βγάλουν selfie με το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας για να ενισχύσει την καμπάνια της!
Αναρωτιέμαι για το πόσες φορές η δική μας ένωση, οποιαδήποτε ένωση εκπροσωπεί δημοσιογράφους στη χώρα μας, έκαναν κάτι τέτοιο όταν αναλόγου χυδαιότητας ελληνικά μέσα ενημέρωσης ακολουθούσαν τέτοιες τακτικές. Και όποτε το έκαναν, οι σχετικές παρεμβάσεις ήταν μικρές και αδύναμες. Και ας μην αναρωτηθούμε αν έχουν συμβεί τέτοια από ημεδαπά εντυπα, ηλεκτρονικά ή ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Τα παραδείγματα άπειρα και όχι μόνο τα τελευταία χρόνια της κρίσης, αλλά και παλαιότερα. Από τα χρόνια εκείνα που ταυτίζαμε τα γειτονικά Σκόπια μ’ ένα «κρατίδιο τουρκόγυφτων» μέχρι τα πρόσφατα, όπου βλέπαμε την σημερινή Γερμανία ως συνέχεια της ναζιστικής. Και όχι μόνο τα πολιτικά πρόσωπα που εξουσιάζουν στην χώρα αυτή, αλλά συλλήβδην τους Γερμανούς.
«Η καμπάνια με τις selfie του Bild.de ξεπερνά το όριο και θυμίζει πολιτική καμπάνια» τονίζει ο πρόεδρος της Ένωσης Γερμανών δημοσιογράφων, Michael Konken, αιτιολογώντας την ανακοίνωση αποδοκιμασίας της Bild. Πού να ηξερε πόσα όρια έχουμε ξεπεράσει εμείς και πόσες πολιτικές καμπάνιες έχουν κάνει ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Από τότε που χάραζαν εξωτερική πολιτική με μποϊκοτάζ προϊόντων μέχρι πρωτοσέλιδα υβριστικά δημοσιεύματα για λαούς, οι ηγεσίες των οποίων δεν μας άρεσαν.
Ειδικά στα χρόνια της κρίσης, κάθε πληροφορία γύρω από αυτήν, τα αίτια, τις προτάσεις και τις λύσεις, έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία απ’ ό,τι σε άλλες εποχές. Το διάχυτο αίσθημα καθε λογής (και όχι μόνο οικονομικής) ανασφάλειας που υπάρχει σ’ ένα συντριπτικά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, το κάνει όχι απλά ευάλωτο, αλλά και πρόθυμο να δεχτεί εύκολα καθε απόπειρα «πληροφόρησης» που θα του χαϊδεύει τ’ αυτιά. Και παράλληλα, κάνει περισσότερο αποό αναγκαία την απόσταση των μέσων από τα γεγονότα και την μη μετατροπή τους σε φορείς οπαδικών, κομματικών ή απλά στενά ιδιοτελών επιχειρηματικών συμφερόντων.
Η αλήθεια είναι αναγκαία περισσότερο από κάθε άλλη εποχή. Και η μη χειραγώγηση από τα μέσα, το ίδιο. Η ελληνική κοινωνία, βαθειά διχασμένη, πολλές φορές για λάθος λόγους, έχει ανάγκη από ΜΜΕ που μπορεί να είναι μεταφορείς πολιτικών απόψεων και όχι διαστρεβλωτές της πραγματικότητας. Και αυτή την ανάγκη, θα πρέπει κάποια στιγμή και οι ελληνικές ενώσεις δημοσιογράφων να την υπερασπιστούν…
Via : www.protagon.gr
