Πετρόπουλος Α.
Ο «οδικός χάρτης» για το τέλος της εργασίας στην Ελλάδα, όπως ακολουθείται από την κυβέρνηση Σαμαρά και καθ’ υπόδειξη της τρόικας γίνεται πραγματικότητα το καλοκαίρι του 2013, αποτελώντας πιστό αντίγραφο του γνωστού νεοφιλελεύθερου οικονομολόγου Μίλτον Φρίντμαν και των παρεμβάσεων που υποδείκνυε από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 στην αγορά εργασίας: Απολύσεις αναιτιολόγητες και χωρίς όριο, μείωση των μισθών και κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, αποσταθεροποίηση της κατώτατης αμοιβής, διάλυση του δημόσιου τομέα και παράδοση των υπηρεσιών στους ιδιώτες.
Το σύνθημα της δικομματικής κυβέρνησης είναι ξεκάθαρο: Εργαζόμενοι, τέρμα η δουλειά! Ζήτω η ανεργία και η δουλεία! Η θεωρία του Μ. Φρίντμαν μετατρέπεται σε πράξη στη χώρα μας από τους υπουργούς της δικομματικής κυβέρνησης Κυρ. Μητσοτάκη, Ι. Μιχελάκη, Χαρ. Αθανασίου και Γ. Βρούτση.
1. Ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης διαμηνύει ότι ο «ξαφνικός θάνατος» δομών και υπηρεσιών του δημόσιου τομέα, κατά τα πρότυπα της ΕΡΤ και της Δημοτικής Αστυνομίας, θα συνεχίσει και τους επόμενους μήνες εν όψει και των νέων διαπραγματεύσεων με την τρόικα και με στόχο τις απολύσεις τουλάχιστον άλλων 15.000 εργαζομένων μέσα στο 2014, «σπάζοντας» έτσι και το «ταμπού» των απολύσεων μονίμων δημοσίων υπαλλήλων. Δημοτικοί υπάλληλοι, καθηγητές και νοσηλευτικό προσωπικό καλούνται να «πληρώσουν» το τίμημα της πλέον άγριας και τυφλής πολιτικής των απολύσεων.
2. Ο υπουργός Δικαιοσύνης, Χαράλαμπος Αθανασίου, με ρύθμιση που προωθείται στο πολυνομοσχέδιο, αφαιρεί και το τελευταίο (νομικό) καταφύγιο προστασίας των εργαζομένων που χάνουν την εργασίας τους, δηλαδή απολύονται. Συγκεκριμένα με το άρθρο 105 του Σχεδίου Νόμου «Φορολογία εισοδήματος – επείγοντα μέτρα εφαρμογής του Ν. 4046/2012 και του Ν. 4127/2013 και άλλες διατάξεις» οι εργαζόμενοι που απολύονται για οποιονδήποτε λόγο, αιτιολογημένο ή και αυθαίρετο, δεν έχουν το δικαίωμα της δικαστικής προσφυγής, ακόμα κι αν η αυθαίρετη πρωτοβουλία του κράτους ή του εργοδότη (π.χ. απόλυση εγκύου, συνδικαλιστών κ.ά.) είναι αυταπόδεικτη! Με άλλα λόγια, «ανοίγει» η πόρτα για χιλιάδες αυθαίρετες απολύσεις στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα και θωρακίζονται ακόμα περισσότερο νομοθετικά οι επιδιώξεις για κατάργηση υπηρεσιών και απολύσεις.
Συνταγματική εκτροπή…
Όπως επισημαίνουν συνδικάτα και η Ένωση Ελλήνων Εργατολόγων, που χαρακτηρίζουν τη συγκεκριμένη ρύθμιση «συνταγματική και θεσμική εκτροπή», ο λόγος προώθησής της δεν είναι άλλος από τη μαζική απομάκρυνση εργαζομένων, οι οποίοι διατηρούν τις θέσεις εργασίας τους με αποφάσεις ασφαλιστικών μέτρων ή προσωρινές διαταγές, που έχουν ήδη πιθανολογήσει τη βασιμότητα των δικαιωμάτων τους. Για την ιστορία, να αναφέρουμε ότι τη συγκεκριμένη διάταξη είχε αρνηθεί να προωθήσει ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Αντ. Ρουπακιώτης.
3. Στο υπουργείο Εργασίας ο Γ. Βρούτσης έχει έτοιμα δύο σχέδια: To πρώτο, που σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις θα αποτελέσει προαπαιτούμενο για την εκταμίευση της επόμενης δόσης, θα είναι η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και θα αφορά όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις με προσωπικό άνω των 150 εργαζόμενων. Η στόχευση αφορά τις μεγάλες επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα και του ιδιωτικού, συμπεριλαμβανομένων των τραπεζών. Με το συγκεκριμένο σχέδιο οι απολύσεις σε επιχειρήσεις όπως η ΕΑΣ ή η ΕΛΒΟ θα γίνονται χωρίς όριο, ενώ ταυτόχρονα με τον τρόπο αυτό θα διευκολύνεται και το οριστικό «λουκέτο».
Το δεύτερο αφορά τον κατώτατο μισθό και προβλέπει ότι ο μηχανισμός που θα διαμορφώνει τα κατώτατα όρια αμοιβής στον ιδιωτικό τομέα θα εφαρμοστεί από το 2017. Ωστόσο, μέχρι τότε, όλα τα ενδεχόμενα μείωσης των 586 ευρώ (μεικτά) με απόφαση του υπουργού είναι ορθάνοιχτα, καθώς το κατώτατο μεροκόματο θα είναι συνάρτηση του επιπέδου ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, της απασχόλησης, της ανεργίας, ακόμα και της μαύρης εργασίας. Με άλλα λόγια, η μείωση κατά 22% που υπέστησαν οι κατώτατες αμοιβές με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου τον Φεβρουάριο του 2012, δεν θα είναι προφανώς η τελευταία.
