Συντάκτης: Μπάμπης Αγρολάμπος

«Κάθε βδομάδα κάνουμε 10.000 θέσεις για τους πρόσφυγες» λέγεται πως είπε ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας στον επίτροπο της Ε.Ε., Χρ. Στυλιανίδη. Δεν αρκέστηκε όμως στη δήλωση αυτή, συνέκρινε το έργο της κυβέρνησης με εκείνο των μη κυβερνητικών οργανώσεων, προσθέτοντας ότι «τόσες θέσεις δεν μπορεί να κάνει καμία μη κυβερνητική οργάνωση».

Ουδείς βεβαίως έχει ζητήσει από την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό προσωπικά να συγκρίνει το κυβερνητικό έργο για τους πρόσφυγες με τις μη κυβερνητικές πρωτοβουλίες οργανώσεων και ατόμων. Αλλωστε από την άχαρη σύγκριση, χαμένη βγαίνει η κυβέρνηση, τόσο απέναντι στις οργανώσεις όσο και σε κάθε άτομο ξεχωριστά.

Τι έφταιξε όμως και το ελληνικό κράτος δείχνει τέτοιο χάλι; Το να γνωρίζει όλος ο κόσμος την Ειδομένη μέσα από τις δραματικές εικόνες του προσφυγικού καταυλισμού συνιστά χάλι και μάλιστα διεθνούς ενδιαφέροντος. Κοντεύει μήνας από τότε που άρχισε να γίνεται ο καταυλισμός και ακόμη η κυβέρνηση δεν έχει βρει τρόπο να διαμορφώσει στοιχειώδεις συνθήκες ανθρώπινης διαβίωσης των προσφύγων έως ότου βρεθεί μια καλύτερη λύση.

Να άφησε το πρόβλημα να εκτραχυνθεί, όπως κάποιοι θέλουν να πιστεύουν, διότι κατά την άποψη αυτή θα πιεστεί η Ε.Ε. εκ του αποτελέσματος, αποδεικνύεται διπλό λάθος: Και η Ε.Ε. δεν συγκινήθηκε και οι άνθρωποι που υφίστανται το μαρτύριο της Ειδομένης έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στη χώρα όπου βρίσκονται και προσπαθούν να περάσουν με κίνδυνο της ζωής τους στην ΠΓΔΜ.

Η κυβέρνηση, όμως, υποτίθεται ότι προωθούσε στην Ε.Ε. την πολιτική των ανοιχτών συνόρων και του ανθρωπιστικού υποδείγματος. Με άλλα λόγια, κόντρα στην «ακροδεξιά λογική του Ορμπάν» αντέτεινε τη «φιλόξενη αγκαλιά της Λέσβου» και προώθησε την υποψηφιότητά της για το επόμενο Νόμπελ. Στα λόγια. Στην πράξη, δεν έκανε ούτε μια χειρονομία ανθρωπιάς. Ούτε την περίοδο τράνζιτ ούτε και τώρα που έπαψε η χώρα να είναι κέντρο διερχόμενων προσφύγων.

Πέρασαν έξι μήνες για να αντιληφθεί η κυβέρνηση το μέγεθος του ζητήματος, κατά τη δική της παραδοχή. Αλλοι έξι μήνες πέρασαν για να δώσει ο αρμόδιος υπουργός μερικά άδεια στρατόπεδα. Γύρω οι άλλοι υπουργοί απλώς παρακολουθούσαν τον Γ. Μουζάλα και ερχόμαστε τώρα να μιλάμε για «πρόβλημα που δεν είναι ελληνικό αλλά ευρωπαϊκό». Μόνο που το πρόβλημα στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχει χαρακτηριστικά κρίσης, ενώ στην Ελλάδα προσλαμβάνει διαστάσεις ανθρωπιστικής δοκιμασίας.

Ας παρακάμψουμε τις κυβερνητικές δηλώσεις αναφορικά με την τροφοδοσία των hotspots από την Αθήνα για να είναι το φαγητό πιστοποιημένο με ISO, τα κοντέινερ, τις ναυλώσεις πλοίων που ποτέ δεν έγιναν, τις ναυλώσεις λεωφορείων που ταξίδευαν τους πρόσφυγες τρεις και τέσσερις ημέρες γιατί δεν υπήρχε χώρος να τους πάνε και όταν κάπου βρισκόταν χώρος δεν είχαν ενημερωθεί οι τοπικοί φορείς – δεκάδες άλλα παρόμοια περιστατικά που, αν δεν δηλώνουν ανικανότητα, δηλώνουν κάτι πολύ χειρότερο: αδιαφορία μπροστά σε μια ανθρωπιστική κρίση που τείνει να εξελιχθεί σε καταστροφή.

Μπορεί να σηκώσει η Ελλάδα το βάρος μιας ανθρωπιστικής καταστροφής; Θα είναι όνειδος όχι μόνον για την κυβέρνηση αλλά και για τη χώρα ολόκληρη. Στα κυβερνητικά γραφεία ενδεχομένως να νομίζουν ότι με τη διόγκωση μιας μείζονος κρίσης συσπειρώνεται η κοινωνία γύρω από την πολιτική της ηγεσία. Η εκτίμηση θα μπορούσε να είναι ορθή, με την προϋπόθεση ότι η πολιτική ηγεσία έχει ξεκάθαρη άποψη και στέρεο σχεδιασμό για τη διαχείριση του προβλήματος.

Οι απόψεις της κυβέρνησης δείχνουν να αλλάζουν από ώρα σε ώρα και ο σχεδιασμός ακόμη είναι υπό συζήτηση. Εάν οι πρόσφυγες που έρχονται στην Ελλάδα πρόκειται να παραμείνουν για μακρό χρονικό διάστημα, θα πρέπει επιτέλους να συζητηθεί το κυβερνητικό σχέδιο με όλους τους φορείς που θα έχουν ευθύνη για τη φιλοξενία, την περίθαλψη και την κοινωνική τους ένταξη. Διαφορετικά, σύντομα θα είναι αναγκαία όχι μόνον η ανθρωπιστική βοήθεια της Ε.Ε., αλλά και του ΟΗΕ.

Η έλλειψη σχεδίου για μια τέτοια κρίση μπορεί να δικαιολογηθεί. Για την παράταση όμως αυτής της απαράδεκτης κατάστασης, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία.

Αν η Ειδομένη καταλήξει σε τραγωδία, δεν θα ζητηθούν ευθύνες από τον κακό καιρό, το λασπώδες έδαφος και τους πρόσφυγες που ελπίζουν ότι θα ανοίξουν τα σύνορα.

Via : www.efsyn.gr