του Στέφανου Τζανάκη
«Σώσαμε τις τράπεζές μας, αλλά κινδυνεύουμε να χάσουμε μία γενιά» – τάδε έφη Μάρτιν Σουλτς, ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και επιφανής Σοσιαλδημοκράτης. Ίσως η πιο εντυπωσιακή – αλλά και πιο υποκριτική – δήλωση της εβδομάδας…
Σε όλες τις δύσκολες στιγμές της ελληνικής κρίσης, οι ηγέτες του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας – του SPD – μεταλλάσσονταν σε Μέρκελ: να κάνετε το μάθημά σας, να τηρήσετε τις συμφωνίες σας, μην ψάχνετε για κάτι λιγότερο επώδυνο και όλα τα σχετικά. Καμία αλληλεγγύη για τους Έλληνες μπροστά στον φόβο του γερμανού φορολογουμένου «που τους πληρώνει»…
Τώρα, με τις δικές τους εκλογές να πλησιάζουν- και την αυθεντική Μέρκελ να προηγείται – το άλλαξαν το τροπάρι: χάνουμε μία γενιά και ολοφυρόμαστε, παρακαλούμε… ψηφίστε μας.
Εν ολίγοις, ακολουθούν το παράδειγμα του Προέδρου Ολάντ, ο οποίος εξελέγη ξορκίζοντας τη λιτότητα – και τώρα έχει βουτήξει στη λίμνη με τα μέτρα και τη χαμηλή δημοτικότητα.
Όμως οι γερμανικές εκλογές είναι κάτι πολύ περισσότερο: αν χάσει η Μέρκελ αλλάζει η ευρωπαϊκή πολιτική ισορροπία – κλίνατε επ’ αριστερά κι όπου βγει. Αν νικήσει όμως; Τότε ο Νότος – και κυρίως εμείς, τα παιδιά ενός κατώτερου ευρώ – θα πρέπει να συνηθίσει τις αλυσίδες του. Και δεν θα έχει και τίποτε άλλο να χάσει, πέρα από αυτές…
Οιμωγές
Αυτό είναι και το δράμα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας: άλλοι – όπως ο Γιώργος Παπανδρέου – προσπάθησαν να ηγηθούν προγραμμάτων λιτότητας και τώρα γράφουν απομνημονεύματα. Και άλλοι – όπως το SPD – έρχονται με καθυστέρηση να μιλήσουν για τις επιπτώσεις της λιτότητας χωρίς να έχουν κάτι απτό να προτείνουν…
Η επίκληση της ανάγκης για πολιτικές ανάπτυξης δεν είναι αρκετή και πάντως δεν συγκινεί κανέναν, ούτε στον Νότο ούτε στον Βορρά. Οι οιμωγές για τους ανέργους δεν φέρνουν ψήφους – μάλλον στέλνουν ψήφους σε εκείνους που θα τους κάνουν ακόμα περισσότερους. Αγαπητέ κύριε Σουλτς, μήπως δεν είναι στραβός ο γιαλός;
Via : www.tanea.gr
