Jeremy Corbyn, Photo : Niall Carson/PA Wire
του Μιχάλη Τρίκκα
Και άξαφνα το όνομα του Τζέρεμι Κόρμπιν, του 66χρονου πολέμιου της λιτότητας και υποστηρικτή της επιστροφής των Εργατικών στις «σοσιαλιστικές ρίζες» τους, βρέθηκε στο επίκεντρο της βρετανικής πολιτικής ζωής, αφού οι τελευταίες δημοσκοπήσεις τού δίνουν μεγάλο προβάδισμα έναντι των υπόλοιπων υποψηφίων που τον Σεπτέμβριο θα διεκδικήσουν την ηγεσία του κόμματος.
Έναν μήνα πριν από την ετυμηγορία της 12ης Σεπτεμβρίου, ο εκπρόσωπος της αριστερής πτέρυγας παραμένει πρώτος στην πρόθεση ψήφου. Η τελευταία δημοσκόπηση του οργανισμού YouGov για λογαριασμό της εφημερίδας «Times» τον φέρνει στο 53%. Ακολουθούν ο Άντι Μπέρναμ (21%), η Ιβέτ Κούπερ (18%) και η Λιζ Κένταλ (8%), τρεις πρωτοκλασάτοι υποψήφιοι, οι οποίοι λίγο ώς πολύ συμφωνούν στην εκτίμηση ότι το κόμμα έχασε τις εκλογές του Μαΐου επειδή δεν στάθηκε αρκετά «φιλικό» με τις επιχειρήσεις.
Μέσα σε μια εβδομάδα, ο Κόρμπιν που υπέβαλε την υποψηφιότητά του κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, διπλασίασε το ποσοστό του, με αποτέλεσμα τα βρετανικά γραφεία στοιχημάτων να του αποδίδουν πλέον τον τίτλο του «αδιαφιλονίκητου φαβορί». Τα ΜΜΕ άρχισαν να μιλούν για «Κορμπινομανία», συγκρίνοντας την καμπάνια «από τα κάτω» του σχετικά άσημου μέχρι τότε Βρετανού πολιτικού με εκείνη που ανέδειξε τον Μπάρακ Ομπάμα σε υποψήφιο των Δημοκρατικών για την προεδρία.
Είναι όμως προφανές ότι ο 66χρονος βουλευτής δεν διαθέτει ούτε ίχνος από τη λάμψη και τις επικοινωνιακές ικανότητες του Αμερικανού προέδρου. Και για να συνεχίσει κανείς τις συγκρίσεις, θα μπορούσε να πει ότι πρόκειται για ένα «αρνητικό» του Τόνι Μπλερ, κάτι που ενδεχομένως να εξηγεί και ένα μέρος της απήχησης που βρίσκει στη σαστισμένη έως αγανακτισμένη βάση του κόμματος.
Η παρουσία τηλεοπτικών συνεργείων μπορεί να έφερνε ακαριαία στα χείλη του Μπλερ το πασίγνωστο τρομακτικό χαμόγελό του, ωστόσο προκαλεί φανερή αμηχανία στον Κόρμπιν, κάτι που παραδέχεται ανοιχτά και ο ίδιος. Εκείνο όμως που τον κάνει να διαφέρει ουσιαστικά δεν είναι το επικοινωνιακό προφίλ του, αλλά ο πολιτικός του λόγος.
Οι θέσεις του κατά της λιτότητας και τα σχέδιά του για επανεθνικοποίηση των σιδηροδρόμων ή των ταχυδρομείων φάνηκαν να έχουν αναζωογονητική επίδραση σε μεγάλη μερίδα των μελών ενός κόμματος που ακόμη τελεί υπό το σοκ της μεγάλης ήττας του Μαΐου από τους κυβερνώντες Συντηρητικούς του Ντέιβιντ Κάμερον.
Πρόκειται για θέσεις τις οποίες ο Βρετανός βουλευτής έχει υπερασπιστεί μέχρι σήμερα με αξιοσημείωτη συνέπεια για τα δεδομένα του κόμματός του. Υποστήριζε πάντοτε σθεναρά τον πυρηνικό αφοπλισμό, την αποχώρηση του βρετανικού στρατού από τη Βόρεια Ιρλανδία και την παλαιστινιακή υπόθεση. Όταν η κυβέρνηση του Μπλερ άναβε το «πράσινο φως» για την εισβολή στο Ιράκ, ο Κόρμπιν διαδήλωνε κατά του πολέμου και όταν συναντούσε τον Τζέρι Ανταμς πριν από δεκαετίες, κάποιοι μέσα στο κόμμα του τον χαρακτήριζαν «τρελό».
Είναι επόμενο η αυξανόμενη δημοτικότητά του να προκαλεί αλλεργία σε κάποιους. Σχολιάζοντας τη δημοσκόπηση των «Times», ο πρώην σύμβουλος του Μπλερ Άλιστερ Κάμπελ κάλεσε τα μέλη των Εργατικών να επιλέξουν «οποιονδήποτε εκτός του Κόρμπιν», συγκρίνοντας το ενδεχόμενο ανάδειξης του τελευταίου στην ηγεσία τού κόμματος με «αυτοκινητιστικό δυστύχημα». Την ίδια ώρα, οι δεξιές ταμπλόιντ άρχιζαν τη δική τους δυσφημιστική καμπάνια, υποστηρίζοντας ότι στη διαδικασία της εκλογής του νέου ηγέτη έχουν «παρεισφρήσει» ακροαριστεροί που εγγράφονται στο κόμμα με αποκλειστικό σκοπό να εκλέξουν τον «σύντροφο Κόρμπιν».
Μέχρι σήμερα, ο αρχηγός του Εργατικού Κόμματος εκλεγόταν από ένα σώμα στο οποίο οι βουλευτές και οι ευρωβουλευτές είχαν το ένα τρίτο των ψήφων, τα μέλη του κόμματος άλλο ένα τρίτο και τα συνδικάτα το τελευταίο τρίτο. Για πρώτη φορά όμως τον Σεπτέμβρη, τα μέλη τού κόμματος θα έχουν από μία ψήφο το καθένα και από τον Μάιο περίπου 190.000 πολίτες εντάχθηκαν στους Εργατικούς για να συμμετάσχουν στην ψηφοφορία. Σύμφωνα με τις μετρήσεις, οι περισσότεροι από αυτούς στηρίζουν σήμερα τον Κόρμπιν
Via : www.avgi.gr
