Τα καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων τα περνούσα στις «παράγκες στο Καβούρι» – περιουσία του Ορφανοτροφείου που δέσποζε στην κορφή του λόφου. Εκεί με φιλοξενούσαν οι θείοι και τα ξαδέλφια μου – οι γονείς μου τότε δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα για διακοπές.
Οι παράγκες ήταν χτισμένες σε ένα κατάφυτο δάσος που έβγαζε στην παραλία: το περίφημο λιμανάκι της Βουλιαγμένης όπου κυριολεκτικά ο κήπος «έμπαινε» στη θάλασσα. Εκεί μεγάλωσα, εκεί έμαθα μπάνιο, εκεί έχτισα πύργους στην άμμο. Εκεί ένιωσα πώς μπορεί να χωρέσει κοτζάμ «Ηλιος Ηλιάτορας» μέσα σε ένα τόσο δα πλαστικό κουβαδάκι. Και κανένας ποτέ δεν μου είπε «τα κουβαδάκια σου και σ’ άλλη παραλία».
Με κλειστή τη Βουλή και ασθμαίνοντα τα θερινά τμήματα, η κυβέρνηση περνάει κρυφίως και υπούλως – κοινώς, στη ζούλα – ένα νομοσχέδιο – κακούργημα.
Η αφίσα που κυκλοφόρησε το πανελλήνιο δίκτυο Ακτές Ωρα Μηδέν σε απλά ελληνικά αποκωδικοποιεί τις παραμέτρους μιας τερατώδους κρατικής αυθαιρεσίας. Μας εξηγεί τι είναι και πού αποσκοπεί το διαβόητο νομοσχέδιο:
– Καταργεί την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών σε πολλές παραλίες. Σε μια εξαθλιωμένη χώρα, όπου ελάχιστα αγαθά μπορούμε πλέον να απολαύσουμε, όλοι εμείς οι φορολογούμενοι δεν θα δικαιούμαστε να κάνουμε ούτε μια βουτιά στη θάλασσα: Κάποιοι μας λένε πολύ απλά «τα κουβαδάκια σας και σ’ άλλη παραλία».
– Οι παραλίες μας θα γίνουν «μπάτε σκύλοι, αλέστε», βορά στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Επιτρέπεται η πρόσβαση, επιτρέπεται το χτίσιμο, επιτρέπεται το ξεσάλωμα. Επιτρέπεται να κάνουν ό,τι γουστάρουν πάνω στο πτώμα ενός δημόσιου αγαθού. Οσο για μας; «Τα κουβαδάκια σας και σ’ άλλη παραλία».
– Το νομοσχέδιο παραχωρεί στα ιδιωτικά συμφέροντα θάλασσες, λίμνες, νησίδες, υφάλους και σκόπελους. Δεν σας αρέσει, πατριωτάκια; «Τα κουβαδάκια σας και σ’ άλλη παραλία».
– Καταστρέφει ανεπανόρθωτα τις ομορφιές του ελληνικού τοπίου – όσες μας περίσσεψαν, τέλος πάντων – και φυσικά τα αρχαιολογικά και βυζαντινά μνημεία. Δεν σας κάθεται καλά; «Τα κουβαδάκια σας και σ’ άλλη παραλία».
– Επιτρέπει μπαζώματα για την εξυπηρέτηση, λέει, «στρατηγικών τουριστικών επενδύσεων». Νομιμοποιεί αυθαίρετες ξενοδοχειακές μονάδες και κάνει τα στραβά μάτια σε «περίεργες» – ίνα μη τι χείρον είπω – επενδύσεις. Διαφωνείτε πως έτσι θα πραγματοποιηθεί το «successstory»; «Τα κουβαδάκια σας και σ’ άλλη παραλία».
Οι φορείς που συγκεντρώθηκαν στο Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος – που κάνει σπουδαίο, μαχητικό έργο – μεταξύ άλλων καταγγέλλουν ότι:
«Μετά τη δημόσια γη, τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό και τις διαδικασίες περιβαλλοντικής αδειοδότησης, στον βωμό της “ανάπτυξης” επιχειρείται τώρα να θυσιαστεί και το πολυτιμότερο τμήμα της κοινόχρηστης δημόσιας γης, δηλ. ο αιγιαλός και οι παράκτιες και παραλίμνιες περιοχές.
Το νομοσχέδιο έχει συνταχθεί κατά παράβαση του άρθρου 24 του Συντάγματος και των διεθνών υποχρεώσεων της χώρας για την προστασία των ακτών και του τοπίου, χωρίς το αναγκαίο επιστημονικό έρεισμα και χωρίς τη συμμετοχή των αρμόδιων επιστημονικών δημόσιων φορέων.
Οι ρυθμίσεις πλήττουν ευθέως και ανεπανόρθωτα ακτές, υγρότοπους, ευπαθή οικοσυστήματα, ενάλιες και παράκτιες αρχαιότητες, τοπίο και φυσικούς σχηματισμούς. Για πρώτη φορά στην ιστορία, οι ακτές χάνουν τον κοινόχρηστο χαρακτήρα τους και οι πολίτες την ελεύθερη πρόσβαση σ’ αυτές. Ταυτόχρονα, επιβραβεύονται για άλλη μια φορά οι καταπατητές εις βάρος του κράτους δικαίου.
Η εφαρμογή του νομοσχεδίου – αξιολογούμενη ακόμα και με στυγνή οικονομική λογική – θα στερήσει τη χώρα από το σπουδαιότερο συγκριτικό της πλεονέκτημα και τη μοναδική της ευκαιρία για ανάκαμψη μέσω βιώσιμης ανάπτυξης.
Οι οργανώσεις που υπογράφουν το παρόν ψήφισμα δηλώνουν ότι δεν θα επιτρέψουν στη μαύρη τρύπα του χρέους να καταπιεί το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον της χώρας, δηλ. την ίδια την επιβίωση, φυσική, ηθική και πνευματική, του λαού της για το παρόν και το μέλλον.
Ενώνουν τη φωνή τους με τις αντιδράσεις φορέων και πολιτών που ήδη σε αριθμό 150.000 και πλέον (σημείωση: Περίπου όσες υπογραφές έχουν συγκεντρωθεί, τώρα που γράφεται αυτό το κείμενο) ζητούν την απόσυρση του νομοσχεδίου και καλούν τους βουλευτές και τα κόμματα να γνωστοποιήσουν στους πολίτες άμεσα τη σαφή θέση τους απέναντί του»
Τα καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων τα περνούσα στις παράγκες στο Καβούρι… Κάποιος ευλόγησε τη γενιά μου – και τα κουβαδάκια της! Χρέος μας να προστατέψουμε τις παραλίες μας… Να διαφυλάξουμε τα κουβαδάκια των παιδιών μας.
Κι όλο τον «Ηλιο τον Ηλιάτορα» που κρύβουν μέσα τους!
Via : www.badiera.gr
