Του Χριστόφορου Κάσδαγλη
Αργά και βασανιστικά για την κυβέρνηση εξελίσσονται οι προσπάθειές της να περισώσει με κόλπα της τελευταίας στιγμής ό,τι μπορεί από την αναμενόμενη τριπλή ήττα της στις επικείμενες εκλογές.
Καταρχήν κρατάμε την απόσυρση της τροπολογίας για την ψήφο των μεταναστών στις δημοτικές εκλογές – μια μικρή νίκη σε βάρος του σκοταδισμού. Το θέμα δεν έχει άμεση εκλογική σημασία, πρόκειται για λιγότερους από 11.000 ψηφοφόρους διάσπαρτους σε όλη την Ελλάδα. Έχει όμως τεράστια πολιτική και συμβολική σημασία, καθώς αποτελεί στρατηγική υποχώρηση έναντι της Χρυσής Αυγής. Ξηλώνουν μία μία τις ελάχιστες μεταρρυθμιστικές προσπάθειες του ΠΑΣΟΚ (με ψήφους… και του ΠΑΣΟΚ) και καταλύουν κάθε έννοια εθνικής πολιτικής για την ενσωμάτωση των μεταναστών προσπαθώντας να κόψουν ψήφους από τη Χρυσή Αυγή, αλλά ουσιαστικά ενισχύοντας το προφίλ της, προσδίδοντας στις παρεμβάσεις της επίφαση ηγεμονικής υπεροχής στον συντηρητικό χώρο.
Εχθές αναγκάστηκαν να αποσύρουν προσωρινά την τροπολογία, είπαν ότι θα προχωρήσουν σε διαβουλεύσεις για να τη βελτιώσουν, αλλά την επανέφεραν ατόφια αμέσως μετά. Αμηχανία και πείσμα μαζί. Αυτοκτονικό μπρος πίσω. Τίποτα δεν έχει τελειώσει, υπάρχει ακόμα τρόπος να αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την προσπάθεια εντελώς: Αν η κοινωνική πίεση αυξηθεί τόσο, ώστε το ρίσκο μιας ψηφοφορίας στη Βουλή να είναι μεγαλύτερο από τα υποτιθέμενα οφέλη.
Έτερο ζήτημα είναι η αλλαγή του εκλογικού νόμου ώστε η λίστα στις Ευρωεκλογές να αντικατασταθεί με το σύστημα του σταυρού. Και οι επτά διαδοχικές Ευρωεκλογές στην Ελλάδα έχουν όλες τους διεξαχθεί με λίστα, να όμως που η κυβέρνηση Σαμαρά ανακαλύπτει στο παρά πέντε ότι το σύστημα πρέπει ν’ αλλάξει. Πολλοί σπεύδουν, λαϊκιστικώ τω τρόπω, να υπερασπιστούν την ανάδειξη των ευρωβουλευτών από το εκλογικό σώμα και όχι από αρχηγικούς μηχανισμούς. Φτωχό το επιχείρημα, αν λάβει κανείς υπόψη του το παράδειγμα των βουλευτικών εκλογών. Σταυρός σημαίνει σε μεγάλο βαθμό υπερίσχυση των οικονομικά ισχυρών, των αναγνωρίσιμων, των γόνων πολιτικών οικογενειών, των μετεχόντων στο star system. Σημαίνει ακόμα κατακόρυφη αύξηση των εκλογικών δαπανών και σίγουρες παραβιάσεις της σχετικής νομοθεσίας. Μοναδικό ενδεχόμενο όφελος, η διεύρυνση της συμμετοχής εξαιτίας του αυξημένου κινήτρου που θα έχουν οι υποψήφιοι να προσελκύσουν (με ποιες μεθόδους, άραγε;) περισσότερο κόσμο στις κάλπες.
Ακόμα κι αν αφαιρέσουμε τον αμφιλεγόμενο χαρακτήρα αυτού του κινήτρου, εδώ έχουμε την ακραία αντίφαση και τη μέγιστη υποκρισία. Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση προτάσσει την προσπάθεια να αυξηθεί δήθεν η συμμετοχή, με άλλη μεθόδευση της τελευταίας στιγμής επιχειρεί να μετακινήσει την ημερομηνία διεξαγωγής των περιφερειακών εκλογών κατά τέτοιον τρόπο ώστε με τις Ευρεκλογές να συμπέσει όχι η πρώτη, όπως προέβλεπε ρητά εξαρχής ο Καλλικράτης και όπως είναι το φυσιολογικό, αλλά η δεύτερη (επαναληπτική) Κυριακή των περιφερειακών εκλογών. Η αλλαγή αυτή, για την οποία καμία αληθοφανής δικαιολογία δεν έχει διατυπωθεί, θα επιβαρύνει σημαντικά το κόστος των εκλογών καταφέρνοντας παράλληλα σημαντικό πλήγμα στη συμμετοχή. Δηλαδή ακριβότερες εκλογές με μικρότερη συμμετοχή. Bingo!
Ας μην ξεχνάμε πάντως ότι κατά το προηγούμενο διάστημα είχαν επιχειρηθεί άλλες δύο ανάλογες βεβιασμένες προσπάθειες που απέτυχαν εν τη γενέσει τους. Αρχικά μπήκε στο τραπέζι η αναβολή των περιφερειακών εκλογών προκειμένου να παραταθεί η θητεία των σημερινών περιφερειακών αρχόντων, ενώ εν συνεχεία εξαγγέλθηκε αιφνιδιαστική αλλαγή του συστήματος ανάδειξης των δημάρχων, «κατ’ εντολήν Σαμαρά». Και οι δύο έπεσαν στο κενό…
Via : www.thepressproject.gr
